Ιστορία Υπολογιστών

Ο πρώτος υπολογιστής δημιουργήθηκε πριν πολλά χρόνια! Το μέγεθος του αρχικά ήταν τεράστιο και αν έλεγες σε κάποιον τότε ότι στο μέλλον θα κυκλοφορεί με έναν μικρό φορητό υπολογιστή στην τσέπη του θα σε έλεγε τρελό! Παρακάτω αναλύουμε την Ιστορία των υπολογιστών:


Άβακας

Σε κάθε γραμμή ήταν περασμένες επτά χάνδρες - πέντε από τη μία πλευρά της διαχωριστικής ράβδου και δύο από την άλλη. Κάθε γραμμή του άβακα αντιστοιχεί σε διαφορετική μονάδα μέτρησης (μονάδες, δεκάδες, εκατοντάδες, κλπ). Κάθε μία από τις πέντε χάνδρες αντιστοιχεί σε μία μονάδα της γραμμής της, ενώ κάθε μία από τις δύο χάνδρες αντιστοιχεί σε μία πεντάδα της γραμμής της.

Η πρώτη συσκευή που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για την εκτέλεση διάφορων υπολογισμών είναι ο άβακας, τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Σουμέριοι.
Γύρω στο 3.000 π.Χ. οι Κινέζοι βελτίωσαν τον άβακα, ο οποίος χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα. Αποτελείται από ένα ορθογώνιο πλαίσιο που χωρίζεται στα δύο με μία οριζόντια ράβδο και έχει κατακόρυφες σειρές με περασμένες χάντρες. Μετακινώντας τις χάντρες, σχηματίζονται αριθμοί και εκτελούνται οι στοιχειώδεις αριθμητικές πράξεις.
Το αριθμητήρι ήταν μια παραλλαγή του άβακα πολύ διαδεδομένη στην Ανατολή και τη Ρωσσία.
Σε πολλές χώρες της Άπω Ανατολής ο άβακας χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα.

Οι επινοήσεις του Νέπιερ (Napier)

Στο Μεσαίωνα, η εκτέλεση μιας πράξης πολλαπλασιασμού αποτελούσε έργο ειδικού. Το 1614 ο Σκωτσέζος μαθηματικός Τζων Νέπιερ (John Napier) επινόησε τους λογαρίθμους, ένα βασικό εργαλείο που μετατρέπει σύνθετα προβλήματα πολλαπλασιασμού σε απλά προβλήματα πρόσθεσης.

Το 1617 ο Νέπιερ κατασκεύασε μια πρωτόγονη -μη λογαριθμική - συσκευή για την εκτέλεση πολλαπλασιασμών με το όνομα "κόκκαλα του Νέπιερ".

Με βάση τους λογαρίθμους, το 1630 ο Άγγλος Ουίλιαμ Όουτρεντ κατασκεύασε το λογαριθμικό κανόνα, που είναι το πρώτο αναλογικό υπολογιστικό όργανο.

Η πρώτη αυτόματη υπολογιστική μηχανή

Η υπολογιστική μηχανή του Σίκαρντ
Η υπολογιστική μηχανή του Σίκαρντ, από δυτικογερμανικό γραμματόσημο που εκδόθηκε για να τιμήσει τα 350 χρόνια από την κατασκευή της.

Ο εφευρέτης της πρώτης υπολογιστικής μηχανής ήταν ένας ελάχιστα γνωστός Γερμανός με το όνομα Βίλχελμ Σίκαρντ (Wilhelm Schickard). Ο Σίκαρντ κατασκεύασε το 1623 - εμπνευσμένος από τα "κόκκαλα του Νέπιερ" - τη μηχανή που ονόμασε "ρολόι που υπολογίζει".
Λειτουργούσε με οδοντωτούς τροχούς και εκτελούσε μηχανικά προσθέσεις και αφαιρέσεις, ενώ την ολοκλήρωνε η διάταξη του Νέπιερ ώστε να κάνει και πολλαπλασιασμούς.
Η μηχανή δυστυχώς καταστράφηκε σε μια πυρκαγιά κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου.

Αριθμομηχανές με οδοντωτούς τροχούς

Το 1642, ο Γάλλος Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal) επινόησε με βάση τους οδοντωτούς τροχούς ένα μηχανισμό για προσθέσεις - την "πασχαλινή" - η οποία θεωρείται από πολλούς (που αγνοούν την ύπαρξη του Σίκαρντ) ως η "πρώτη υπολογιστική μηχανή".

Μερικά χρόνια αργότερα (το 1673), ο Γερμανός φιλόσοφος και μαθηματικός Γκότφριντ Λάιμπνιτζ κατασκεύασε μια πιο βελτιωμένη υπολογιστική μηχανή, ικανή να πολλαπλασιάζει και να διαιρεί.

Ο αργαλειός του Ζακάρ

Σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα, οι Γάλλοι μεταξοϋφαντουργοί είχαν πειραματιστεί με διάφορους τρόπους για να κατευθύνουν τους αργαλειούς τους.

Το 1821, ο μηχανικός - υφαντουργός Ζοζέφ Ζακάρ (Joseph Jacquard) κάνοντας χρήση του δυαδικού κώδικα, κατασκεύασε τον πρώτο αυτόματο αργαλειό που μπορούσε να χειριστεί τρομερά πολύπλοκα σχέδια. Ο προγραμματισμός του αργαλειού γινόταν με ολόκληρο βουνό από διάτρητες κάρτες.

Ο αργαλειός του Ζακάρ έφερε επανάσταση στη κλωστοϋφαντουργία και οι βασικές αρχές του εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και σήμερα.

Οι μηχανές του Babbage

Το 1812, ο Άγγλος μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ (Charles Babbage) σχεδίασε τον πρώτο του υπολογιστή - τη Διαφορική Μηχανή -με σκοπό τη δημιουργία μαθηματικών πινάκων. Στην προσπάθεια υλοποίησης της μηχανής, συνάντησε προβλήματα τεχνικής φύσης και το έργο του έμεινε ανολοκλήρωτο.

Παρ' όλα αυτά, ο Μπάμπατζ προχώρησε στη σύλληψη μιας ακόμη πιο φιλόδοξης μηχανής. Η Αναλυτική Μηχανή είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να εκτελεί ένα ευρύ φάσμα υπολογισμών σύμφωνα με τις οδηγίες του χειριστή της. Η μηχανή αυτή ποτέ δεν κατασκευάστηκε διότι δεν το επέτρεπε το μέγεθος των εξαρτημάτων της και έμεινε ως σχέδιο στα χαρτιά.

Τσαρλς Μπάμπατζ - ο πατέρας των υπολογιστών

Ο Τσάρλς Μπάμπατζ (Charles Babbage, 1792-1871), γόνος πλούσιας οικογένειας, κατείχε έδρα Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Έγραφε για ποικίλα θέματα και συνέβαλε στην ανάπτυξη πρακτικών συσκευών.
Η μεγάλη δόξα, αλλά και η απογοήτευσή του ήταν ότι ανακάλυψε τις βασικές αρχές του σύγχρονου υπολογιστή ένα αιώνα πριν την ύπαρξη της τεχνολογίας που θα επέτρεπε την κατασκευή του. Δικαίως λοιπόν θεωρείται ο "πατέρας" των υπολογιστών.
Ο άνθρωπος που βοήθησε στο να παραμείνει γνωστό το έργο του Μπάμπατζ και πιο συγκεκριμένα η Αναλυτική Μηχανή ήταν η Άντα, Κόμισσα του Λόβλις, η οποία θεωρείται ως η πρώτη προγραμματίστρια υπολογιστών.

Eπιτραπέζιες Υπολογιστικές Μηχανές

Ένα από τα πρώτα υπολογιστικά μηχανήματα που κατασκεύασε ο Φέλτ, με πληκτρολόγιο παρόμοιο με αυτό των γραφομηχανών.

Κατά το τέλος του 19ου αιώνα σημειώθηκε μια έκρηξη ιδεών σχετικά με τις επιτραπέζιες υπολογιστικές μηχανές, με σκοπό την κατάργηση των μηχανικών τμημάτων.
Ο Γάλλος Λεόν Μπολέ έθεσε σε λειτουργία μια μηχανή που διέθετε εσωτερικό πίνακα πολλαπλασιασμού, τον "εκατομμυριούχο".
Ο Αμερικανός Φελτ πρόσθεσε στις υπολογιστικές μηχανές πληκτρολόγιο και κατασκεύασε το υπολογιστόμετρο, το οποίο χρησιμοποιούσε πλήκτρα για την εισαγωγή των αριθμών, εκεί όπου παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν περιστρεφόμενοι τροχοί (η "πασχαλινή" και οι απόγονοι της). Ο Φελτ με τις νέες ιδέες του έδωσε μια μεγάλη ώθηση στην κατασκευή τέτοιων μηχανών.

Η Μηχανή Πινάκων

Σε ένα διαγωνισμό ταχύτητας, που οργάνωσε η στατιστική υπηρεσία των Η.Π.Α. για την εξεύρεση του πιο γρήγορου τρόπου μελέτης των στοιχείων της απογραφής του 1890, νικητής αναδείχθηκε ο στατιστικολόγος Χέρμαν Χόλλεριθ.
Ο Χόλλεριθ παρουσίασε έναν υπολογιστή, που ονόμασε Μηχανή Πινάκων και επεξεργάζονταν στοιχεία που βρισκόντουσαν σε διάτρητα δελτία τύπου Ζακάρ.
Ο Χόλλεριθ για να μπορέσει να ανταποκριθεί στη ζήτηση της μηχανής του από πολλές επιχειρήσεις, όπως τράπεζες, σιδηρόδρομοι κλπ ίδρυσε την "Εταιρεία Μηχανών Σύνταξης Πινάκων", η οποία το 1924 μετονομάστηκε στην πασίγνωστη σήμερα εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών, ΙΒΜ.

Σειρά μοντέλων Ζ

To 1936, ο Γερμανός μηχανολόγος Κόνραντ Τσούζε ξεκίνησε προσπάθειες για την κατασκευή μιας προγραμματιζόμενης υπολογιστικής μηχανής, την οποία και υλοποίησε πρώτος από όλους το 1941.
Κατασκεύασε μια σειρά από τέσσερα μοντέλα - τη σειρά των μοντέλων Ζ - στα οποία έκανε χρήση της μεγάλης δύναμης της εποχής : του ηλεκτρισμού. Εισήγαγε πρώτος την καινοτομία των ηλεκτρονόμων, ανοίγοντας το δρόμο για τους μεγάλους ηλεκτρομηχανικούς υπολογιστές της εποχής.
Όλες οι μηχανές του - με εξαίρεση το τελευταίο μοντέλο Ζ4 - καταστράφηκαν εξαιτίας του πολέμου.

ΜARK - 1

Το 1939, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Χάουαρντ 'Εικεν ξεκίνησε την υλοποίηση μιας υπολογιστικής μηχανής γενικής χρήσης. Η ομάδα χρησιμοποίησε έννοιες του 19ου αιώνα - στοιχεία της Αναλυτικής μηχανής - συνδυασμένα με τη νέα τεχνολογία - τους ηλεκτρονόμους. Η Ι.Β.Μ. χρηματοδότησε το έργο και το 1944 τέθηκε σε λειτουργία ο MARK-1.
O MARK-1 χρησιμοποιήθηκε από μυστικές στρατιωτικές υπηρεσίες και κυρίως για τη λύση προβλημάτων βαλλιστικής στο Ναυτικό.
Μία από τις πρώτες προγραμματίστριες, η μαθηματικός Γκρέϊς Μάρει Χόπερ βρήκε και καταχώρησε στο ημερολόγιο του MARK-1 τον πρώτο "κοριό" (bug) σε υπολογιστική μηχανή.

"Kολοσσός"

Στις αρχές της δεκαετίας του '40 - όταν είχε ήδη ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος - η Βρεταννική Κυβέρνηση ίδρυσε ένα ερευνητικό κέντρο στο Μπέτσλι Παρκ με σκοπό το "σπάσιμο" του μυστικού κώδικα του γερμανικού στρατού.
Τα γερμανικά σήματα κωδικοποιούνταν από μια μηχανή που λεγόταν "ΑΙΝΙΓΜΑ".
Τα "παιδιά των πίσω δωματίων" (έτσι ονομάστηκε η ερευνητική ομάδα) - ανάμεσα τους και ο 'Αλαν Τιούρινγκ, ένας λαμπρός μαθηματικός - υλοποίησαν διάφορες μηχανές, καταλήγοντας τελικά το 1943 στον "Κολοσσό", ο οποίος έσπασε τελικά τον γερμανικό κώδικα.
Ο "Κολοσσός" ήταν η πρώτη μηχανή που χρησιμοποίησε λυχνίες κενού αντί για ηλεκτρομηχανικούς διακόπτες.

ENIAC

Ο ENIAC είναι από τους τελευταίους "δεινοσαύρους" της περιόδου πριν την εμφάνιση των υπολογιστών. Σχεδιάσθηκε από δύο συναδέλφους στη σχολή Μουρ - τους Μότσλι και Πρέσπερ 'Εκερτ - και χρηματοδοτήθηκε από τον Αμερικανικό στρατό ξηράς με σκοπό την επίλυση προβλημάτων βαλλιστικής.
Ο ENIAC είναι ο πρώτος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής, που χρησιμοποιούσε εξ ολοκλήρου λυχνίες κενού.
Το 1944 ξεκίνησε η υλοποίηση του από 50μελή ομάδα με επικεφαλής τους δύο μηχανικούς και το 1945 παρουσιάστηκε στην τελική του μορφή. Πολλές από τις ιδέες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του προέρχονταν από τον Ατανάσοφ.

EDVAC & Φον Νόυμαν

Ο διάδοχος του ENIAC, ο EDVAC (Ηλεκτρονικός Αυτόματος Υπολογιστής Διακριτών Μεταβλητών) σχεδιάστηκε από την ομάδα Έκερτ και Μότσλι, με στόχο να επιταχύνει την υπολογιστική διαδικασία αποθηκεύοντας στη μνήμη του όχι μόνο δεδομένα, αλλά και προγράμματα.
Γύρω στα τέλη του 1944 εμφανίστηκε στη σχολή Μουρ ένας ειδικός σύμβουλος, ο Τζων Φον Νόυμαν για να βοηθήσει στην προώθηση της ιδέας. Η ιδέα του - που εκδόθηκε ως "Προσχέδιο αναφοράς για τον EDVAC" - ήταν μια αριστοτεχνική περιγραφή τόσο της μηχανής, όσο και του λογισμικού που θα την κυβερνούσε.
Η εργασία του Νόυμαν αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των υπολογιστών, καθώς έθεσε τις βασικές αρχές των σημερινών υπολογιστών.

1η γενιά υπολογιστών (1945-1953)


Σε αυτή τη γενιά ανήκουν οι υπολογιστές που κατασκευάστηκαν με βάση τις αρχές του Νόυμαν, με βασικό δομικό συστατικό την ηλεκτρονική λυχνία τύπου ENIAC (τεράστια, ακριβή και δύσχρηστη). H χρήση τους περιορίστηκε σε μερικά πανεπιστημιακά ή στρατιωτικά κέντρα ερευνών, καθώς και σε μερικές μεγάλες βιομηχανίες. Όλοι οι υπολογιστές της γενιάς αυτής χαρακτηρίζονται ως mainframe (κεντρικοί υπολογιστές).
Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της γενιάς αυτής:

-Στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ κατασκευάστηκε ο "Μάντσεστερ MARK-1".

-Στην Αμερική, οι Μότσλι και 'Εκερτ μετά τις προηγούμενες επιτυχίες τους ίδρυσαν δική τους εταιρεία στη Φιλαδέλφεια, την UNIVAC.

-Το Δεκέμβριο του 1950 άρχισε να λειτουργεί στο ΜΙΤ ο Χουίρλγουιντ, ο οποίος αργότερα μπήκε σε μαζική παραγωγή και αποτέλεσε τη βάση του δικτύου SAGE.

-Το φθινόπωρο του 1951, η ΙΒΜ προχώρησε στην κατασκευή των μεγάλων επιστημονικών υπολογιστών της σειράς 701 για στρατιωτικές χρήσεις. Λίγο αργότερα παρουσίασε τη σειρά 702, προορισμένη για πολιτικές εφαρμογές διοίκησης. Ταυτόχρονα παρουσιάζεται και ο ΙΒΜ 650, το πρώτο εμπορικό μοντέλο της ΙΒΜ που πούλησε 1500 κομμάτια σε 15 χρόνια.
Αξιοσημείωτη είναι η εγκατάσταση του πρώτου υπολογιστή στην Ελλάδα. Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας εγκαθιστά το 1959 έναν ΙΒΜ 650 ενώ μέχρι το τέλος του 1963 είχαν εγκατασταθεί συνολικά 6 υπολογιστές.

2η γενιά υπολογιστών (1953-1964)

Stretch
Ο Στρέτς (Stretch) ήταν η πρόταση της ΙΒΜ για τις αμυντικές ανάγκες των ΗΠΑ. Ο εκτυπωτικός μηχανισμός του έμοιαζε με μπαλάκι του γκολφ.

Καθοριστικό χαρακτηριστικό των υπολογιστών της γενιάς αυτής είναι η ανακάλυψη του τρανζίστορ (κρυσταλλοτρίοδος) στα εργαστήρια της Bell από την ομάδα του Σόκλι.
Οι νέοι υπολογιστές αρχίζουν να εμφανίζονται στις επιχειρήσεις και τα γραφεία.
Οι πιο φημισμένοι της εποχής:

- O SEAC κατασκευάστηκε από το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ και χρησιμοποιήθηκε για την επίλυση μετεωρολογικών προβλημάτων.

- Ο Atlas - ο πρώτος υπολογιστής για διαστημική έρευνα - κατασκευάστηκε κατά τη διετία 1956-'57 και καθοδήγησε από το 1958 έως το 1961 την εκτόξευση από το ακρωτήριο Κανάβεραλ των πρώτων επικοινωνιακών δορυφόρων, καθώς και των πρώτων αμερικανικών διηπειρωτικών πυραύλων.

- Ο IBM 7090 ο πρώτος που κατασκευάστηκε αποκλειστικά με τρανζίστορ.

- Η εταιρεία CDC (Control Data Corporation) καθιερώνεται σαν κύριος κατασκευαστής μεγάλων υπολογιστών και διατηρεί τη θέση της και στις επόμενες γενιές.

- Αξιοσημείωτη δραστηριότητα παρουσιάζει και η εταιρεία National Cash Register με την παρουσίαση των μοντέλων NCR στο χώρο των μηχανών γραφείου.

- Η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ ΙΒΜ και UNIVAC για το σχεδιασμό μιας μηχανής, που θα κάλυπτε τις αμυντικές ανάγκες των ΗΠΑ.
Στα τέλη της δεκαετίας του '50 εμφανίζονται τα πρώτα εργαστήρια τεχνητής νοημοσύνης, με πρωτοπόρο τον Μάρβιν Μίνσκι στο ΜΙΤ.
Παράλληλα, προωθούνται νέες τεχνικές προγραμματισμού.

3η γενιά υπολογιστών (1964 - 1973)

Ο μίνι-υπολογιστής PDP-8
Η DEC παρουσίασε το 1968 τον πρώτο εμπορικά πετυχημένο μίνι-υπολογιστή, τον PDP-8. Τιμή τότε : 20.000 δολάρια.

Μια ακόμη επανάσταση στο χώρο της ηλεκτρονικής σηματοδοτεί την επόμενη γενεά υπολογιστών, το ολοκληρωμένο κύκλωμα (Integrated Circuit - IC) γνωστό και με το όνομα μικροτσίπ ή τσιπ, μια επινόηση του Τζακ Κίλμπι.
Οι υπολογιστές πια εισχωρούν σε διάφορους τομείς:

- Mε την εμφάνιση του ΙΒΜ 360 τον Απρίλιο του 1964, οι υπολογιστές εισβάλλουν στις περισσότερες επιχειρήσεις και αυτοματοποιούν πολλές λογιστικές και διοικητικές εργασίες. Πολλά χαρακτηριστικά του έγιναν αργότερα πρότυπα στη βιομηχανία. Οι υπολογιστές ταυτίζονται αυτή την εποχή με το όνομα ΙΒΜ.

- Στους μεγάλους υπολογιστές (mainframe) κυριαρχούν οι εταιρείες CDC και Burroughs.

- Η UNIVAC κατασκευάζει επιστημονικούς υπολογιστές.

- Παρουσιάζονται κατασκευαστές (Data General, Hewlett-Packard και DEC) υπολογιστών μεσαίου μεγέθους (minicomputers). Η DEC παρουσιάζει τη σειρά PDP με πετυχημένο εμπορικά μοντέλο τον PDP-8 το 1968.

- Το 1970 παρουσιάζεται το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα μνήμης.

- Το 1970 παρουσιάζεται και η οπτική ίνα, η οποία δίνει νέα ώθηση στον τομέα των επικοινωνιών.

4η γενιά υπολογιστών (1973 - σήμερα)

Ο Υπερ-υπολογιστής Cray

Ο Cray είναι o πρώτος "πανίσχυρος" υπολογιστής που παρουσιάστηκε για πολύ βαριές υπολογιστικές εργασίες την δεκαετία του 1970, καθιερώνοντας ουσιαστικά τον όρο του "υπερυπολογιστή" (super-computer) Aπόγονοι του χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα (γενιές Cray-2 και Cray-3).

Η δημιουργία του πρώτου μικροεπεξεργαστή - του INTEL 4004 - από τον Τεντ Χοφ σηματοδοτεί μια περίοδο μεγάλης ανάπτυξης και βελτίωσης των υπολογιστών. Η χρησιμοποίηση της "Ολοκλήρωσης Μεγάλης Κλίμακας (LSI)" οδήγησε στην εποχή των "Mικροϋπολογιστών", με μηχανήματα που χωράνε πλέον πάνω στο γραφείο, στο εργαστήριο, ή ακόμη και σε τσέπες.

- Στο χώρο των μεσαίων υπολογιστών παρουσιάζονται διάφορα μοντέλα από εταιρείες όπως οι DEC, HP και Datapoint.

- Ο πρώτος "μικροϋπολογιστής" (ή "προσωπικός υπολογιστής", PC) που κυκλοφόρησε στο εμπόριο ήταν ο Altair 8800 από τον Εντ Ρόμπερτς.

- Στη δεκαετία του '70 κάνουν την εμφάνισή τους και οι υπολογιστές της Apple και της Commodore.

- Στην τεχνική των μικροεπεξεργαστών οφείλεται και η εμφάνιση των υπολογιστικών "μηχανών τσέπης" (calculators). Η αγγλική εταιρεία Sinclair εισήγαγε το 1980 στην αγορά μια μηχανή για αρχαρίους στο μέγεθος ενός βιβλίου, τον Sinclair ZX-80, τον πρώτο υπολογιστή τέτοιου μεγέθους.

- Το 1981, η ΙΒΜ παρουσιάζει τον προσωπικό υπολογιστή IBM PC, o οποίος για αρκετά χρόνια αποτελεί πρότυπο. Ταυτόχρονα παρουσιάζεται και ο πρώτος φορητός προσωπικός υπολογιστής, ο Osborne-1.

- Στο χώρο των επιστημονικών υπολογιστών παρουσιάζεται ο Cray-1, ένας "υπερυπολογιστής" (super-computer) που εκτελεί εκατομμύρια εντολές ανά δευτερόλεπτο.

- Στις αρχές της δεκαετίας του '80 παρουσιάζεται και ο πρώτος οπτικός δίσκος - CD.

5η γενιά υπολογιστών (1990 - )

Οι αρθρώσεις αυτού του χεριού ρομπότ κάμπτονται από ηλεκτρικά μοτέρ (actuators), που ελέγχονται από μικροϋπολογιστή στο επάνω μέρος του βραχίονα του μηχανήματος.

Είναι η τελευταία και ανερχόμενη γενιά της δεκαετίας του '90. Ξεκίνησε από την Ιαπωνία, όπου τέθηκε σε εφαρμογή από το 1982 το Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπολογιστών Πέμπτης Γενιάς.
Ο στόχος ήταν η δημιουργία υπολογιστών με ανθρώπινη συμπεριφορά σε επίπεδο όμως του υλικού (hardware) και όχι απλά του λογισμικού, που επικρατούσε μέχρι τότε στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι νέοι υπολογιστές είναι πλέον "υπολογιστές-ρομπότ", που μπορούν να εκτελέσουν και μηχανικές εργασίες, σκεπτόμενοι, με δυνατότητες μάθησης και με την υποστήριξη της μνήμης που διαθέτουν.
Την Ιαπωνική πρόκληση ακολούθησαν και άλλες χώρες.

Πηγή : Κεντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας